nicola555

Warszawa

Rejestracja: 2008-08-05

Chce nieść Twoje usta,chcę widzieć Twe oczy,chcę czuć Twoje serce i dotykać włosy,chcę trzymać Twą rękę i iść aż do słońca...

Punkty167więcej

Następny poziom:

Ilość potrzebnych punktów: 33

Ostatnia gra

Treasure Hunters

Treasure Hunters
80 dni temu

Bezruch i czekanie

2020-07-20

Pomiędzy cisza a czekaniem

Wiatr już nie czesze drzew

Błękit nieba zasnuł się szarością

Oczekiwanie...

Cisza ucichł ptak

Gdzieś w ostępach przysiadł

Zalękniony

Coraz ciemniej

Wiatr się zrywa

Pomruk słychać

Ale jeszcze cichy

Nagle jak by z kolta salwę wystrzelono

Drzew konary pochylone

Jak by pokłon pani burzy zawstydzone

Orkan w gniewie... natura zacięta

Już parkany, dachy powalone

Strach przed takim przeciwnikiem

Spójrz człowieku mały

Niby mądry, niby uczony

A przed natura cóż Ty możesz?

Patrzę ...respekt czuję

W moim sercu też orkany

Czyżby wraz z ulewą

Rzewne nutki będę śpiewać?

https://youtu.be/luIJJknhyXc

W przerwie na

2020-07-18

Chcę dziś zrobić przerwę na życie

Zwykle słowa czy już modlitwa?

Targ sumień...

Moje i Twoje ...kto wygra?

Złudzenie ...świątynia słowa

Wiesz przecież...

Każde słowo wartość posiada

Tylko dostrzec tą wartość należy

Poznaje ścieżki własnego istnienia

Rzeka myśli zdeptane marzenia

Czy Boga obchodzi czego chce

Czym jest mądrość...

Jeżeli taką posiadam

W brudnym świecie

Chcę czyste kartki zachować

Czy zawsze mam przepraszać

Za to że jestem ...

Pragnienie na tak

A wychodzi na nie

Może powiesz mi Ty

Skoro tak wszystko dobrze wiesz

https://youtu.be/3plMWMqFHtA

A może zapomnienie

2020-07-15

A może cnota jest milczeniem?

W triumfie głupoty...nadzieja

Nie ma powrotu

W postępie który króluje

Dusze zawładnie i umysł kształtuje

Po drodze ot tak... uśmiech rozdaje

Połyka łzy...kiedy nikt nie widzi

Wycieczka przez miasto

Ludne i obce...

Wśród ludzi samotna

Wczoraj przyjaciel

Dziś wróg...

Nie mogę ,nie mogę tego

Robić już

Jest mi duszno... kończę już

https://youtu.be/iFqpnGF8YFw

Podziękowanie

2020-07-12

172

Chciałam na stronach mojego bloga podziękować za to ze swoją wytrwałością,spokojem

Oraz ciepłem potrafiłeś przekonać mnie o zmianie decyzji w sprawie operacji dość ryzykownej ale dającej nadzieję że będę znów mogła chodzić i cieszyć się życiem jak każda młoda osoba

Zastanawiam się czemu nikt wcześniej nie miał tak wielkiego a właściwie żadnego wpływu o tym bym pozytywnie spojrzała na operację.

Wiadomo jak każda operacja wiąże się z ryzykiem ,bałam się i boję się nadal...ale te Twoje rozmowy a właściwie przykład który mi opisałeś o kobiecie którą przywieziono na wózku do szpitala bo nie była w stanie zrobić kroku a po operacji żyje pełnią życia ...zapragnęłam by tak się stało i w moim przypadku

Tyle bólu co wycierpialam ,łez i pytanie po co...teraz nie umie sobie tego wytłumaczyć i pragnę by już ,teraz wykonano mi tą operację!

Raz jeszcze z całego serca chcę Ci gorąco podziękować ❤

Oddać się w opiekę Bożą której nie raz doświadczyłam podczas poprzednich operacji.

Prawdopodobnie pod koniec sierpnia będę już PO

https://youtu.be/9eZVJkR9iH0

Po prostu rankiem

2020-07-11

Po prostu kochaj mnie

Kiedy poranną parze herbatę

Pośród słów szepczących cicho

Kochaj...

Za zasłoną rzęs kotarą

Skrzętnie chowam opętanie

Jak zakazany owoc w pośpiechu zrywany

Grę wstępną licząc finiszem

Nad ranem uściskiem spętani

Zachłanni szaleńcy

Jak babim latem oplatasz

Moje ciało...w ekstazie miłości

Szepcze, tak mi Ciebie mało

Jeszcze jesteś lecz już tęsknię

O zachodzie słońca

Trudno myśleć o poranku

Jak i trudno zadać to pytanie

Kiedy znowu będziesz na kolacji

I tak jak dziś zostaniesz na sniadaniu

https://youtu.be/5LnNY6OAgxg