nicola555

Taki ten czas 
Niepewny 
Z wirusem wrednym
Zamyśliłem się troszeczkę
I ruszyłam na wspomnień 
Ścieżkę
Kiedyś jak do dziadków 
Przyjeżdżaliśmy
Oj świętowaliśmy
Śniegu było co nie miara
I mróz na szybach
Piękne obrazki malował
Orzech co na środku 
Podwórka stoi
 Kawałkami słoninki 
Ptaszki częstował
I w karmnikach które 
Z tatą w lecie robiliśmy
Ziarnkiem gościliśmy
A ptaszęta się uwijały
Pukaniem dzióbkiem w szybę
 Za poczęstunek dziękowały
Potem mama ciepłe czapki nam wkładała
Szalikami  buzię okręciła
I z tatą po choinkę do lasu
 Wyruszaliśmy
Po drodze po śniegu biegaliśmy
Po powrocie w kuchni przysiadalismy
Tam zapachy zachęcały
No i zawsze jakieś łakocie się dostało
A kiedy tata choinkę obsadził
Nas dzieci do ubierania zapraszał
Babcia miała takie piękne 
Ozdóbki
Baletnice i aniołki
Bałwanki i śnieżynki
I jabłuszka takie malutkie się wieszało
A drzewko tak pięknie pachniało
Zapachy się mieszały
I te z kuchni i te  z lasu
Czuć było święta
Radosna mina bo na 
Prezenty się czekało
I koniecznie Mikołaja 
Chciało się zobaczyć 
A kiedy czas pierwszej gwiazdki był bliski
Stół  pięknie wykrochmalonym 
Obrusem śnieżno białym 
Się nakrywało
Sianka po rogach się podkładało
I jemiołę pod sufitem się wieszało
Na talerzyku opłatek biały
I potraw dwanaście było
I co chwilę się przez okno wyglądało
Czy już gwiazda zaświeciła
A kiedy się już doczekano
Życzenia sobie składano
By żadnej złości nie było
By zdrowie było
W niejednym oku łza się
 Zaszklila
Boże Narodzenie to siła
To święta radosne
Pełne nadziei
Że coś na dobre się zmieni
A kiedy przychodził 
Czas kolęd śpiewania
Magia się roztaczała
Każda dusza śpiewała
Nowo narodzonego Jezuska
Witała hołd Mu składała
I w ten niezwykły czas
Życzę każdemu
Z Was najważniejsze
Zdrowia
Potem pieniędzy  
By w tym trudnym czasie
Nie zaznać nędzy
Podnieś rękę Boże Dziecię...